تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا موقعیت‌های شغلی بسیار مهم و عالی هیچ‌وقت با آگهی پر نمی‌شوند؟
و یا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا برخی شرکت‌ها بدون شرکت در مناقصات همیشه پروژه‌هایی در دست انجام دارند؟
آیا در اطرافیانتان اشخاصی را دارید که همیشه پیشنهادهای شغلی بسیار خوبی برایشان وجود دارد؟
تنها کمتر از ۵۰% فرصت‌های شغلی به آگهی‌های استخدامی تبدیل می‌شوند. این بدان معناست که تعداد بسیار زیادی از فرصت‌های شغلی بدون اینکه آگهی شوند، پر می‌شوند.
همان‌طور که متوجه شدید افراد موفق بهترین شغل‌ها را از طریق ارتباطات شخصی پیدا می‌کنند. این افراد با کمک شبکه‌سازی به پیشرفت دست یافته‌اند. این را فراموش نکنید که اگر می‌خواهید مسیری طولانی بروید، تنها نمی‌توانید. به قول معروف «یک دست صدا ندارد».
افرادی که شبکه قدرتمندی از روابط را دارند سرعت و کیفیت انجام کارها به‌مراتب برایشان بیشتر از بقیه افراد است. حسابش را بکنید وقتی که رئیس شعبه یک بانک از آشنایان شماست برای گرفتن دسته چک احتیاجی نیست در صف انتظار قرار بگیرید. در دورانی که دیگران از بیکاری و درآمد کم می‌نالند شما تنها با یک تلفن پیشنهاد شغلی و پروژه‌های جدید می‌گیرید.
اشتباه نکنید، شبکه‌سازی هیچ کار خلاف و اشتباهی نیست. برخی فکر می‌کنند این کار یعنی سوءاستفاده از موقعیت و یا برخی فکر می‌کنند شبکه‌سازی یعنی حق دیگران را خوردن. اما این حرف‌ها اشتباه است. زیرا هرکسی می‌تواند شبکه سازی کند و این به موقعیت و سن ربطی ندارد. من شبکه‌سازی و استفاده از شبکه‌ای از روابط قدرتمند را جادوی روابط عمومی و ارتباطات می‌دانم، و نه چیز دیگر.
َشبکه سازی
به سختی می‌توانیم کسی را پیدا کنیم که اهمیت شبکه‌سازی را انکار کند. همه می‌دانیم که شبکه‌سازی، می‌تواند به رشد و موفقیت ما کمک کرده و همچنین، انرژی و زمان مورد نیاز برای دستیابی به اهداف و خواسته‌ها را تا حد زیادی کاهش دهد.
شبکه سازی چی نیست؟
اینکه در جامعه (فرقی ندارد چه جامعه‌ای – تجاری یا غیرتجاری) بچرخیم و به هرکسی که رسیدیم به او کارت ویزیت بدهیم و از او بخواهیم در شبکه ارتباطی ما قرار بگیرد و تجربیات و ارتباطات‌اش را با ما به اشتراک بگذارد شبکه‌سازی نیست. سرگرمی است. پرکردن اوقات فراغت است. اتلاف منابع است و دیگر هیچ. به قول دوست عزیزی این کار بیشتر شبکه‌بازی است تا شبکه‌سازی.
شبکه سازی
قطعاً هر فضایی ممکن است پتانسیل شبکه‌سازی را داشته باشد، اما به شرطی که اصول و قواعد این کار را بدانیم و به دقت رعایت کنیم.
مدت‌ها پیش وقتی با مفهوم شبکه‌سازی آشنا شده بودم به همین روش عمل می‌کردم، در هر سمینار و یا همایشی تعداد بسیار زیادی کارت ویزیت و شماره تلفن جمع می‌کردم. در آن زمان فکر می‌کردم که استاد مسلم شبکه‌سازی هستم، ولی مساله اصلی اینجا بود که یک هفته پس از سمینار نه تنها هیچکس با من تماسی نمی‌گرفت بلکه وقتی با آن اشخاص تماس می‌گرفتم حتی من را نمی‌شناختند.
دوست‌یابی و ارتباط دوستی با اینکه شباهت‌های زیادی با شبکه‌سازی دارد اما باز هم شبکه‌سازی نیست. زیرا که این دو، اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. هدف از دوستی بیشتر تجربه حسی متفاوت و خوب است که در شرایط بالا و پایین زندگی وجود دارد. اما هدف از شبکه‌سازی استفاده از تجربیات، روابط و افکار دیگر اعضای شبکه است. اگر بخواهم مخلص کلام را برایتان بگویم در واقع رشد و توسعه توانایی‌هاست.
برای برخی افراد ، شبکه‌سازی صرفاً به معنای ملاقات ، تشکیل جلسات و یا ارتباط با اشخاص جدید برای همکاری و مذاکره است. در این تعریف ، شبکه‌سازی محدود به برقراری یک ارتباط تجاری بین دو طرف شده که در آن هریک از طرفین در جستجوی منافعی برای خود هستند. حاصل این ارتباط یا به نوعی به همکاری منجر میشود و یا طرفین از برقراری ارتباط مجدد با یکدیگر منصرف می‌شوند. چنین تصوری باعث میشود تا از اهمیت شبکه‌سازی غافل شویم. در حقیقت شبکه‌سازی یک مهارت عمده و مهم در زندگی و کسب و کار است که می توان از آن در امور تجاری، سازمانی و یا شخصی استفاده نمود.
شبکه سازی چیست؟
شبکه‌سازی، انتقال سریع و آسان اطلاعات را مهیا می‌کند. شما معمولاً هر روز در حال شبکه‌سازی هستید. وقتی در حال صحبت با یکی از دوستانتان هستید ممکن است به او دیدن یک فیلم، رفتن به رستوران خاص یا مطالعه کتابی جذاب را پیشنهاد دهید. همچنین ممکن است او از ملاقاتی که با فرد مشهوری داشته است با شما صحبت کند. این در واقع همان شباهتی است که پیشتر در مورد روابط دوستانه و شبکه‌سازی برایتان گفتم. دقیقاً مثل همین کاری که در زندگی شخصی خود انجام می دهید، می‌توانید در زندگی حرفه‌ای خود به منظور شکار فرصت‌های شغلی مناسب انجام دهید.
شبکه‌سازی یک فعالیت تجاری، اجتماعی-اقتصادی است که توسط آن کسب و کارها و کارآفرینان برای ایجاد روابط تجاری و شناسایی، ایجاد و یا عمل بر فرصت‌های تجاری متعهد می‌شوند. اطلاعاتشان را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند و به دنبال شرکای بالقوه برای همکاری و سرمایه‌گذاری می‌گردند.
یکی از اهداف ضمنی شبکه‌سازی یا بهتر بگویم شبکه‌های تجاری ایجاد روابطی است که در آینده ممکن است برای ما فرصت‌های شغلی و یا پروژه‌هایی را به ارمغان آورد.
این‌کار عمدتاً در رویدادهایی مانند کنفرانس‌ها، کنگره‌ها، سمینارها و دوره‌های آموزشی و یا بعضاً در جلس
ات اتفاق می‌افتد.
سازمان‌های حرفه‌ای معمولاً بسترهایی برای شبکه‌سازی مدیران و پرسنل خود ایجاد می‌کنند. به طور مثال با دیگر سازمان‌ها رویدادهای مشترکی را برگزار می‌کنند و یا پرسنل خود را به سمینارها و دوره‌های آموزشی می‌فرستند تا تعامل هرچه بیشتری با دیگر سازمان‌ها داشته و فواید زیادی را برای سازمان خود به ارمغان آورند.
